ผู้จัดการชาวฝรั่งเศสคนใหม่มีส่วนร่วมในการเพิ่มคุณภาพของสถาบันเกย์ที่เก่าแก่และเป็นที่นิยมในกรุงเทพฯ บรรยากาศใหม่ (กับเว็บไซต์ใหม่...) และกิจกรรมอีกมากมายที่จะตามมา... ผมมั่นใจกับ Philippe มาก...

ชั้นบนสำหรับคาราโอเกะ ที่นั่น รวมถึงในร้านอาหารด้านล่าง ฉันสังเกตเห็นความคลุมเครือและบางอย่าง เช่น ความไม่มั่นใจ/ขาดความมั่นใจในพนักงาน อาจเป็นเพราะทักษะภาษาอังกฤษของพวกเขาไม่ดีนัก? พวกเขาอาจรับคำสั่งของโต๊ะโดยจดบันทึกสองสามข้อบนกระดาษแผ่นเล็ก ๆ และคุณต้องแน่ใจว่าคุณทำตามคำสั่งส่วนตัวของคุณ มิฉะนั้นพวกเขาอาจรับคำสั่งของเพื่อนของคุณที่ เร็วกว่า เรื่องมันมาถึงคืนนี้ ตอนที่อยู่ในคาราโอเกะ ขณะที่เรากำลังจะจบคอร์สแรก และเพื่อนๆ ของฉันยังร้องเพลงอยู่ และพนักงานเริ่มเก็บจานไปสองสามจาน ฉันรีบเข้าไปสั่งบานาน่าสปลิทโดยไม่รู้ว่า ไม่ว่าเพื่อนของฉันต้องการของหวาน บริกรที่มีคิ้วยาวแบบเด็กนักเรียนชายและร่างกายแข็งแรง ดูเหมือนจะเข้าใจคำสั่งตะโกนของฉัน ทำให้ฉันพยักหน้าขณะที่เขาเดินจากไปพร้อมจานอาหาร แม้ว่าจะยิ้มไม่หุบก็ตาม! ถ้าเขาไม่เข้าใจ ฉันคิดว่าเขาจะกลับมาเพื่อตรวจสอบว่าฉันต้องการอะไร แต่ฉันคิดว่า "แยกกล้วย" เป็นวลีที่ค่อนข้างโดดเด่น ประมาณ 15 นาทีต่อมา ไม่มีวี่แววและกังวลว่าเพื่อนของฉันอาจไม่อยากรอนานเพราะไม่มีใครสั่งขนม ฉันจึงได้เพื่อนที่พูดภาษาไทยจากประเทศลาวมาตรวจสอบการสั่งซื้อ ชายหนุ่มร่างท้วมเล็กน้อยกล่าวว่าไม่ได้รับคำสั่งให้สั่งบานาน่าสปลิท ยืนยันสิ่งนี้จาก "บริกรชายขอบ" ขณะที่เขากำลังวุ่นวายกับถังหรืออะไรบางอย่าง จากนั้นบริกรคนที่สอง "รับคำสั่งอย่างเป็นทางการ" คนลาวของฉัน สหายผู้แน่วแน่แน่วแน่ว่าได้สะสางเรื่องนี้แล้ว อีก 15 นาทีต่อมา บิลก็ถูกนำมาและจ่าย และเพื่อนของฉันอีกคนพร้อมที่จะเดินต่อ มองมาที่ฉันราวกับว่าฉันเป็นคนปัญญาอ่อน ฉันกดเพื่อนชาวลาวของฉันถ้าเขาคิดว่าได้รับคำสั่งซื้อแล้ว เขายืนยันกับฉันว่าพนักงานเข้าใจและพวกเขาก็สั่งบานาน่าสปลิทให้ฉัน ขณะที่ฉันเริ่มเอะใจเล็กน้อย เพื่อนชาวลาวของฉันก็ถามบริกรคนที่สองว่าพวกเขารับออเดอร์กล้วยทอดหรือไม่ และคำตอบก็ชัดเจนมากว่า "ไม่"! ต้องทำอะไรบางอย่างเกี่ยวกับทักษะบริกรเหล่านั้น ยิ่งไปกว่านั้น มันฝรั่งอบกับซอสบร็อคโคลี่และชีส ทำให้ฉันกลับไปที่นั่นอีก!

สิ่งหนึ่งที่วางใจได้เมื่อคุณไปที่สีลมซอย 4 ก็คือร้านโทรศัพท์จะเปิดไม่ว่ายังไงก็ตาม ฉันกลับไปเป็นครั้งแรกหลังจากผ่านไปสองปีและไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง ฉันยังสั่งเครื่องดื่มกับพนักงานคนเดิม เครื่องดื่มที่ดีและแข็งแรง เป็นสถานที่ที่ดีในการชมผู้คนที่เดินไปตามทางวิ่ง

เคยไปที่นี่หลายครั้งในช่วงหลายปีที่ผ่านมา แต่การกลับมาครั้งนี้ - มิถุนายน 2015 - มันน่าเศร้าที่จะตกต่ำ เครื่องปรับอากาศดีมากและทำให้ภายในดีและเย็นสบาย แต่พนักงานไม่เป็นมิตรอย่างที่เคยเป็น - พวกเขายืนดื่มอยู่ด้านหลังบาร์และในตอนเย็นบางคนก็ค่อนข้างเมา อาหารที่นี่ดีอยู่เสมอ แต่ขนาดของชิ้นส่วนลดลงมาก - แต่ราคายังคงเท่าเดิม สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อบาร์ตั้งอยู่บนเกียรติยศ - ถึงเวลาที่บาร์เกย์แห่งใหม่ในกรุงเทพจะย้ำเตือนพวกเขาว่าเป็นอย่างไร

การเดินทางไปกรุงเทพครั้งแรกของฉันและเพื่อน ๆ พาฉันไปร้องคาราโอเกะ เมื่อเราไปถึงที่นั่น มีเพียงไม่กี่คนที่อยู่ในนั้น เนื่องจากเป็นวันธรรมดา หลังจากที่เราสั่งเบียร์ทาวเวอร์ใหญ่และเครื่องเคียง(ดูเหมือนโต๊ะเราจะสั่งกันเยอะสุด) กับเพลง พนักงานก็เล่นเพลงที่เราสั่งไปเรื่อยๆและให้คนอื่นร้อง รอแล้วรอเล่าเมื่อถึงตาเรา เล่นแค่ 2 เพลงสำหรับพวกเรา 4 คน ยังมีอีกไม่กี่คนโดยเฉลี่ยทุกคนมี 2 เพลง หลังจากที่เราถามว่าเพลงของเราอยู่ที่ไหน? พนักงานบอกไม่รู้ว่าเพลงไหนของโต๊ะเรา! ว้าว! เราจ่ายค่าเบียร์และอาหารไปมาก และพนักงานไม่แม้แต่จะดูแลแขก รู้สึกผิดหวัง

ครั้งแรกของฉันที่เทเลโฟนผับในเดือนสิงหาคม 2012 และฉันต้องบอกว่าฉันมีช่วงเวลาที่ดี! ฝูงชนที่ยอดเยี่ยมและเป็นมิตร และคุณมีโอกาส "เฝ้าดูผู้คน" ในบาร์ใกล้เคียง ค็อกเทลไม่ค่อยดีนัก แต่คุ้มค่ากับราคา

ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงมากนักกับแถบโทรศัพท์ ยังคงเป็นศูนย์ถ่วงของซอย4 ระเบียงด้านนอกยังคงเป็นที่นั่งเล่น ฝ่ายบริหารได้ทำการรีเฟรชป้ายใหม่เล็กน้อยและติดตั้งไฟอุลตร้าไวโอเลตให้มากขึ้น ทำให้ทุกคนดูผิวสีแทน แต่ขอเตือน อย่าสวมชุดดำ ทุกเกล็ดหรือขุยเล็ก ๆ จะเปล่งประกายมากกว่าลูกพีชจากสวนผลไม้ฟุกุชิมะ