สิทธิเกย์ในจาเมกา

จาเมกาเป็นประเทศที่สวยงาม แต่ก็เป็นจุดหมายปลายทางที่ยากสำหรับนักเดินทางเกย์ ย้อนกลับไปในปี 2006 นิตยสาร Time ยกย่องจาเมกาว่าเป็น "สถานที่ที่มีปรักปรำมากที่สุดในโลก" กฎหมายปรักปรำจากยุคอาณานิคมยังคงอยู่และยังคงใช้กันอย่างแพร่หลาย Human Rights Watch สะท้อนความรู้สึกของ Time Magazine และประกาศว่าในแง่ของหวั่นเกรง “จาเมกาเลวร้ายที่สุดที่เราเคยเห็นมา”

ภายในวัฒนธรรมจาเมกากลัวพวกรักร่วมเพศฝังลึก สามารถพบได้ในคริสตจักรผู้เผยแพร่ศาสนาและในเนื้อเพลงของเพลง dancehall ศิลปินชาวจาเมกาที่มีชื่อเสียงโด่งดังได้แร็พเนื้อเพลงปรักปรำเกี่ยวกับ“ ผู้ชายบ้าพลัง” ในเพลงของพวกเขา Buju Banton ได้รับความนิยมอย่างมากในยุค 80 ด้วยเพลง Boom Bye Bye ซึ่งเป็นเพลงที่ร้องใน Jamaican Patois ที่กล่าวถึงการถ่ายทำเกย์

J-Flag นักเคลื่อนไหว LGBT ชาวจาเมกาได้บันทึกการก่ออาชญากรรมปรักปรำหลายร้อยครั้งในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา เช่น รายงานนี้สำหรับคณะกรรมการสิทธิมนุษยชน และเอกสารทางวิชาการอื่น ๆ ได้ระบุไว้จำนวนที่แท้จริงของอาชญากรรมปรักปรำในจาเมกาถูกรายงานน้อยมาก ในหลาย ๆ กรณีพลเมือง LGBT กลัวการล่วงละเมิดหากพวกเขาไปหาตำรวจ ยังมี รายงานของตำรวจที่ทำหน้าที่เป็นผู้กระทำความผิด ของอาชญากรรมปรักปรำ

 

Homophobia ที่ท้าทายในเพลง Dancehall

 

ในปี 2004 J-Flag ได้ร่วมมือกับ Peter Tatchell นักเคลื่อนไหวด้านสิทธิมนุษยชนในสหราชอาณาจักรและพวกเขาได้ร่วมกันเปิดตัวแคมเปญ Stop Murder Music ที่โด่งดัง มันทำให้พวกรักร่วมเพศของเพลงแดนซ์ฮอลเป็นที่สนใจและก่อให้เกิดความขัดแย้งมากมาย

ศิลปิน Dancehall ถูกแบนจากงานเทศกาลนานาชาติทำให้รายได้ลดลง ในขณะที่โรคกลัวร่วมเพศเกือบจะหายไปจากเพลงแดนซ์ฮอลล์ แต่การรณรงค์ก็ไม่ได้ผลทั้งหมด เลนส์ไม่ดี: ดูเหมือนว่าเป็นการจัดเก็บภาษีของอาณานิคม แคมเปญดังกล่าวยังกระตุ้นให้เกิดการถกเถียงเกี่ยวกับลักษณะของการแสดงออกทางศิลปะและการเซ็นเซอร์

J-Flag สามารถยกย่องให้แคมเปญของพวกเขาประสบความสำเร็จได้ในที่สุด นี่คือสิ่งที่พวกเขาใช้ในการเปลี่ยนแปลงภูมิทัศน์ของ dancehall:“ แม้ว่าจะไม่มีการวิจัยเชิงปริมาณที่เราทราบ แต่ความชุกของเนื้อหาปรักปรำในเพลงเต้นรำสมัยใหม่ลดลงอย่างเห็นได้ชัด แน่นอนว่าเพลงที่เก่ากว่ายังคงเล่นต่อไปในพื้นที่ dancehall อย่างไรก็ตามเนื่องจากการทำงานทางสังคมของ Dancehall เป็นการสะท้อนวัฒนธรรมและค่านิยมของชาวจาเมกาอย่างชัดเจนการเปลี่ยนแปลงในดนตรี Dancehall คาดว่าจะดำเนินต่อไปตามธรรมชาติเนื่องจากทัศนคติที่มีต่อชุมชน LGBT จาเมกาทวีความรุนแรงน้อยลง . นอกจากนี้ไม่อนุญาตให้เล่นคำปราศรัยในคลื่นออกอากาศสาธารณะและการตรวจสอบโดยสำนักงานคณะกรรมการกิจการกระจายเสียงยังคงรักษามาตรฐานนี้ไว้”

 

เป็นเกย์อย่างเปิดเผยในจาเมกา

 

Josef Forstmayr เป็นบุคคลที่มีชื่อเสียงในอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวจาเมกา นี่คือประสบการณ์ชีวิตเกย์ในจาเมกาของเขา: "ฉันอาศัยอยู่ในจาเมกาในฐานะเกย์อย่างเปิดเผยมาตั้งแต่ปี 1979 และทำงานในอุตสาหกรรมโรงแรมในฐานะผู้นำ ฉันได้รับเลือกเป็นประธานหอการค้าและอุตสาหกรรมมอนเตโกเบย์ Jamaica Hotel and Tourist Association, the Caribbean Hotel and Tourism Association ฉันยังได้รับการแต่งตั้งให้เป็นคณะกรรมการของรัฐบาลที่สำคัญหลายแห่งและปัจจุบันดำรงตำแหน่งผู้อำนวยการของ Jamaica Tourist Board และ Board of Management of the National Gallery of Jamaica ฉันไม่เคย พบกับทัศนคติที่เกลียดชังปรักปรำอย่างเปิดเผยและไม่ถูกเปิดเผยต่อความเป็นศัตรูอย่างเปิดเผย”

"ฉันเดาว่าความจริงที่ว่าฉันมาจากออสเตรียและฉันประสบความสำเร็จในการที่การแสดงออกถึงการเกลียดกลัวคนรักร่วมเพศจะไม่แสดงออกมาต่อต้านฉันเหมือนกับที่พวกเขาต่อต้านชาวจาเมกาผู้ด้อยโอกาสที่อาศัยอยู่ในความยากจน มีหลายสิ่งหลายอย่างที่ต้องทำเพื่อปรับปรุง ชีวิตของชาว LGBT เหล่านี้... ฉันแต่งงานกับคู่รักชาวจาเมกาของฉันที่ร่วมงานกันมานาน 18 ปีในกรุงเวียนนาในพิธีการอย่างเป็นทางการ เรากลับมารวมกันที่นี่ในจาเมกาและที่ Round Hill แม้ว่าสหภาพแรงงานของเราจะไม่ได้รับการยอมรับทางกฎหมายในจาเมกา"

 

ความภาคภูมิใจของเกย์และการท่องเที่ยวเกย์ในจาเมกา

 

ในขณะที่ชีวิตประจำวันยังคงเป็นการต่อสู้เพื่อชาวจาเมกา LGBT แต่สิ่งต่าง ๆ กำลังดีขึ้นอย่างช้าๆ ตามที่ J-Flag กล่าวว่า“ LGBT Jamaicans มีวิธีการใหม่ ๆ ในการสำรวจช่องว่างและใช้หน่วยงานของตนเพื่อสร้างความเป็นจริงและเรื่องเล่าใหม่ ๆ แม้ว่าเราจะมีงานอีเวนต์ไม่กี่อย่างในแต่ละปี แต่ฉากบันเทิง LGBT ที่มีชีวิตชีวาก็ปรากฏขึ้นซึ่งขับเคลื่อนโดยพันธมิตรและสมาชิกในชุมชนที่แตกต่างกัน ความภาคภูมิใจเป็นส่วนสำคัญในการทำงานของ J-FLAG ในการลดการตีตราและการเลือกปฏิบัติตลอดจนความรุนแรงที่กระทำต่อชาว LGBT ในจาเมกา ในช่วงสัปดาห์แห่งความภาคภูมิใจมีผู้คนเข้าร่วมโดยเฉลี่ย 3,000-5,000 คนโดยกิจกรรมที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเราคือวันกีฬาปาร์ตี้ริมชายหาดและงานเลี้ยงอาหารเช้า”

วันนี้ศิลปิน dancehall เช่น D'Angel เล่นในงาน Pride หนึ่งในชื่อที่ใหญ่ที่สุดของจาเมกาคือ Grace Jones ราชินีแห่ง Studio 54 และเธอเป็นไอคอนเกย์มาตั้งแต่ยุค 70 คุณไม่สามารถล้อเลียนทั้งประเทศว่าอยู่นอกขอบเขตเมื่อมีข้อยกเว้นมากมายสำหรับ * ศีลธรรมส่วนใหญ่ *

เนื่องจากประเทศจาเมกากำลังค่อยๆ ดีขึ้น จึงไม่เป็นที่ต้องห้ามสำหรับนักเดินทาง LGBT อีกต่อไป มีฉากเกย์ชาวจาเมกาที่มีชีวิตชีวา แต่ก็ไม่ต่อเนื่อง ชาวจาเมกา LGBT หลายคนเลือกที่จะอยู่ในตู้เสื้อผ้าด้วยเหตุผลที่ชัดเจน คำแนะนำของเราเกี่ยวกับฉากเกย์ในจาเมกามีไว้สำหรับผู้ที่ต้องการสำรวจประเทศที่สวยงามและมีปัญหา รายชื่อของเราได้รับการแนะนำโดยนักเคลื่อนไหว LGBT ในพื้นที่ แม้ว่าจะไม่สามารถรับประกันความปลอดภัยได้ แต่ก็อาจกล่าวได้เช่นเดียวกันสำหรับนักท่องเที่ยวในทุกประเทศ

หากคุณต้องการรวบรวมแผนการเดินทางที่ออกแบบโดยเฉพาะและสำรวจจาเมกา เพื่อนร่วมงานของเราที่ Out Of Office ยินดีที่จะช่วยเหลือ พวกเขายังสามารถแนะนำคุณด้วยไกด์นำเที่ยว LGBT